Hoofdstuk 29 Feedback

De strijd is niet tegen gebruikers, maar tegen de valstrik van de porno-industrie, en die wordt gevoerd omdat ik er plezier in heb om hem te voeren. Telkens wanneer ik hoor over een gebruiker die ontsnapt is uit de gevangenis, krijg ik een gevoel van immense vreugde. Maar deze vreugde is niet zonder aanzienlijke frustratie geweest, voornamelijk veroorzaakt door twee categorieën van pornogebruikers. Ondanks de waarschuwing in het vorige hoofdstuk, ben ik voortdurend verrast door het aantal mensen dat het gemakkelijk vindt om te stoppen, maar later weer verslaafd raakt en ontdekt dat ze de volgende keer niet kunnen slagen.

Het is alsof je iemand aantreft die tot zijn nek in een moeras zit en bijna kopje onder gaat. Je helpt hem eruit en hij is dankbaar, maar dan, zes maanden later, duikt hij rechtstreeks terug het moeras in. Gebruikers die het gemakkelijk vinden om te stoppen en opnieuw te beginnen, vormen echter een speciaal probleem. Als je eenmaal vrij bent, ALSJEBLIEFT, ALSJEBLIEFT, MAAK DEZELFDE FOUT NIET! Ze geloven dat zulke mensen opnieuw beginnen omdat ze nog steeds verslaafd zijn en de dopamine missen. In feite vinden ze stoppen zo gemakkelijk dat ze hun angst voor porno verliezen. Ze denken: “Ik kan af en toe een sessie hebben, en zelfs als ik weer verslaafd raak, zal ik het gemakkelijk vinden om te stoppen.”

Het werkt gewoon niet zo, want stoppen met porno is gemakkelijk, maar de verslaving onder controle houden is onmogelijk. Het enige belangrijke om te stoppen met porno, is het niet gebruiken ervan.

Mensen komen meestal terug naar porno omdat ze het “gemakkelijke” in EasyPeasy verkeerd begrijpen.

Stel je voor dat iemand op de koude betonnen vloer van een ijskoude kamer zit. Aan de muur tegenover hen is een raam dat een perfecte lentedag buiten laat zien - bomen die zachtjes wiegen, vogels die tjilpen - pal naast een ontgrendelde deur.

Vraagt het enige wilskracht om uit die ijskoude kamer te komen? Nee! Is ontsnappen moeilijker dan blijven? Natuurlijk niet! (In feite is het een beetje makkelijker vanwege de beweging van het lichaam). Waarom zou iemand in zijn volle verstand zichzelf in zo’n situatie plaatsen, zichzelf maanden of jaren van frustratie bezorgen, tenzij ze misleid werden?

EasyPeasy schuift de gordijnen opzij zodat de gebruiker buiten duidelijk kan zien en om illusies weg te nemen over hoe vreselijk het buiten kan zijn en hoe comfortabel de gebruiker is in de kamer.

De andere categorie van frustrerende gebruikers zijn degenen die te bang zijn om de poging te wagen om te stoppen, of als ze dat wel doen, het als een grote strijd ervaren. De belangrijkste moeilijkheden lijken de volgende te zijn.

Faalangst.

Er is geen schande in falen, maar niet proberen is gewoon dom. Bekijk het zo, je verbergt je voor niets. Het ergste dat kan gebeuren is dat je faalt, in welk geval je niet slechter af bent dan nu. Denk eens aan hoe geweldig het zou zijn om te slagen. Als je geen poging waagt, heb je al gegarandeerd gefaald.

** Angst voor pijn en ellende.**

Maak je er geen zorgen over, denk gewoon: wat ergs zou er met je kunnen gebeuren als je nooit meer naar porno zou kijken? Absoluut niets. Vreselijke dingen zullen gebeuren als je dat wel doet; lees de notities over Pascal’s Weddenschap opnieuw. In elk geval wordt de paniek veroorzaakt door dopamine en zal snel verdwijnen. De grootste winst is verlost te zijn van die angst. Geloof je echt dat gebruikers bereid zijn om vage penetraties, onbetrouwbare seksuele prestaties of het illusoire plezier dat ze krijgen van porno te hebben? Als je merkt dat je in paniek raakt, kan diep ademhalen helpen. Als je bij andere mensen bent en zij je naar beneden halen, ontvlucht hen dan en ga naar de garage, een leeg kantoor of ergens anders heen.

Als je je voelt alsof je moet huilen, wees dan niet beschaamd. Huilen is de manier van de natuur om spanning te verlichten. Niemand heeft ooit gehuild zonder zich daarna beter te voelen. Een van de verschrikkelijke dingen die we doen met jonge mannen is hen conditioneren om niet te huilen. Je ziet ze proberen de tranen tegen te houden, maar let op hoe hun kaak zich aanspant. We leren onszelf om geen emotie te tonen, maar we zijn niet bedoeld om ze van binnen op te kroppen. Schreeuw, roep of heb een woedeaanval. Trap ergens tegenaan. Beschouw je strijd als een bokswedstrijd die je niet kunt verliezen. Niemand kan de tijd stoppen, elke moment dat voorbijgaat sterft dat kleine monster binnenin je af. Geniet van je onvermijdelijke overwinning.

Niet het volgen van de instructies.

Ongelooflijk genoeg zeggen sommige gebruikers dat de methode niet voor hen werkte. Vervolgens beschrijven ze hoe ze niet alleen één instructie negeerden, maar praktisch allemaal. Ter verduidelijking worden deze samengevat als een checklist aan het einde van dit hoofdstuk.

** Misverstand van de instructies.**

De voornaamste problemen lijken deze te zijn:

“Ik kan niet stoppen met denken aan porno.”: Natuurlijk kun je dat niet, en als je het probeert, zul je een angst creëren en ellendig worden. Het is net als proberen in slaap te vallen ’s nachts: hoe meer je het probeert, hoe moeilijker het wordt. Het maakt niet uit als je negentig procent van je leven aan porno denkt, het gaat erom waar je aan denkt dat belangrijk is. Als je denkt “Oh, ik hou ervan om naar porno te kijken” of “Wanneer zal ik vrij zijn?”, zul je ongelukkig worden. Als je daarentegen denkt “JOEPIE! Ik ben vrij!”, zul je gelukkig zijn.
“Wanneer gaat het kleine monster dood?”: De dopamineflush verlaat je lichaam heel snel, maar het is onmogelijk om te zeggen wanneer je lichaam zal stoppen met lijden onder de lichte fysieke sensatie van dopamineontwenning. Dat lege, onzekere gevoel is identiek aan normale honger, depressie of stress. Alles wat porno doet, is het niveau ervan verhogen. Daarom zijn gebruikers die stoppen met de wilskrachtmethode nooit helemaal zeker of ze ervan af zijn, zelfs nadat hun lichaam heeft opgehouden dopamine-ontwenning te lijden. Als ze normale honger of stress lijden, vertelt hun brein hen nog steeds dat dit een geldige reden is om hun rechtmatige sessie op te eisen. Het punt is dat je niet hoeft te wachten tot de drang weggaat, omdat die zo gering is dat we niet eens weten dat die er is, alleen wetend dat het een gevoel van verlangen is. Als je bij de tandarts weggaat, wacht je dan tot je kaak ophoudt met pijn doen? Natuurlijk niet, je gaat verder met je leven. Ook al doet je kaak nog steeds pijn, je bent opgetogen.

Wacht niet tot de afkickverschijnselen verdwijnen, want je zult twijfel creëren door jezelf voortdurend af te vragen: “Hoe lang zal dit duren? Ben ik zelfs vrij als ik me niet anders voel?” Angst is de werkelijke steek, dus wachten tot het leven beter wordt na het stoppen zal twijfel creëren. Ontwenning is onmerkbaar tenzij je het vreest, en de exponentiële verbeteringen aan de neurologie zijn langzaam, dus als je wacht om je anders te voelen, zal het lijken alsof er niets gebeurt, wat twijfel creëert.

*" Het 'moment van onthulling’ is nog niet aangebroken."*

: Als je erop wacht, veroorzaak je gewoon een andere angst. Ik stopte eens drie weken lang met de wilskrachtmethode. Tijdens een gesprek met een oude vriend vroeg hij hoe het met me ging. “Ik heb drie weken overleefd”, antwoordde ik. Hij vroeg, “Wat bedoel je, je hebt het drie weken overleefd?” Ik verduidelijkte, “Ik ben drie weken zonder porno geweest.” Hij zei, “Wat ga je doen? De rest van je leven overleven? Waar wacht je op, je hebt het gedaan. Je bent een niet-gebruiker..”

    Ik dacht, “*hij heeft helemaal gelijk, waar wacht ik op?*" Helaas, door gebrek aan begrip van de val, was ik al snel weer terug, maar het punt was genoteerd. Je wordt een niet-gebruiker wanneer je je browser sluit. Het belangrijkste is om vanaf het begin een gelukkige niet-gebruiker te zijn.

“*Ik heb nog steeds trek in porno.*"

:   Dan gedraag je je heel dom. Hoe kun je beweren dat je een niet-gebruiker wilt zijn en dan zeggen dat je porno wilt? Dat is een tegenstrijdigheid. Als je zegt dat je porno wilt, zeg je dat je een gebruiker wilt zijn. Niet-gebruikers willen niet naar de weerzinwekkende tube-sites gaan. Je weet al wat je wilt zijn, dus stop met jezelf te straffen.

“*Ik heb ervoor gekozen om buiten het leven te staan.*"

:   Waarom? Het enige wat je hoeft te doen is stoppen met jezelf te kwetsen en in plaats daarvan energie te krijgen. Je hoeft helemaal niet op te houden met leven. Het is zo eenvoudig als dit: de komende dagen zul je een lichte traumatische ervaring hebben in je leven. Je lichaam zal de bijna onmerkbare verergering van afkick van eisen en aanspraken op een dopaminegolf ondergaan. Houd dit in gedachten: je bent niet slechter af dan voorheen. Dit is waar je je hele leven lang onder hebt geleden, elke keer dat je sliep, in de kerk was, in de supermarkt of bibliotheek. Het leek je niet te storen toen je een gebruiker was en als je niet stopt, zul je de rest van je leven deze ellende blijven doorstaan.

    Porno en orgasmes creëren geen gelegenheden, ze ontnemen ze juist van je. Zelfs terwijl je lichaam nog steeds naar dopamine verlangt, zijn maaltijden en sociale gelegenheden fantastisch. Het leven is prachtig - ga naar sociale gelegenheden, zelfs als er naakte dansers zijn. Onthoud dat je niet beroofd wordt, zij wel. Ieder van hen zou graag in jouw positie zijn, als ze het maar wisten. Geniet ervan om de primadonna en het middelpunt van de belangstelling te zijn. Stoppen met porno is een prachtig gespreksonderwerp, een geheime vreugde die zij niet kunnen ervaren. Je vrienden en collega's zullen verrast zijn om te zien dat jij, voorheen verlegen en vermoeid ogend, nu gelukkig en opgewekt bent. Je zult meteen van het leven genieten; je hoeft niet jaloers te zijn op pick-up artists op feestjes, zij zullen jaloers zijn op jou - als ze het maar wisten.

“*Ik ben ellendig en prikkelbaar.*"

:   Dit lijkt een mislukking te zijn om instructies op te volgen. Laten we uitzoeken welke dat is. Sommige mensen begrijpen en geloven alles wat er geschreven staat, maar beginnen toch met een gevoel van ellende en somberheid, alsof er iets vreselijks aan de hand is. Je doet niet alleen wat je graag zou willen doen, maar wat elke gebruiker op aarde ook zou willen. Met elke methode om te stoppen, probeert de ex-gebruiker een bepaalde gemoedstoestand te bereiken, dus elke gedachte die met porno te maken heeft, wordt onderbroken door “***HOERA! IK BEN VRIJ!***" Als dat je doel is, waarom wachten? Begin in die gemoedstoestand en verlies die nooit. Er is geen alternatief.

“*Ik had een goede week / maand / zes maanden, maar ik zit weer in de val.*"

:   Onthoud, angst is de steek zelf. Toegeven aan een steek genereert meer angst, voedt het verzwakte kleine monster en slaagt erin de niet-gebruiker te laten denken dat ze voor het leven verslaafd zijn. In werkelijkheid is hun idee van de hersenspoeling niet veranderd, maar ze hebben dopamine gegeven aan het denkproces. Dit is per definitie vooruitgang boeken, maar het is een mislukking om de instructies op te volgen. Begrijp welke van de onderstaande situaties van toepassing is en verheug je.

29.1 De Controlelijst

Als je deze instructies opvolgt, kun je niet falen:

Doe een plechtige belofte dat je nooit, maar dan ook nooit, online zult gaan om je harem te bezoeken OF genoegen zult nemen met statische afbeeldingen OF vrede zult sluiten met erotische afbeeldingen OF iets zult gebruiken dat bovennatuurlijke prikkels bevat, en houd je aan je belofte.
Houd dit helder in je gedachten: Er is absoluut niets om op te geven. Daarmee wordt niet bedoeld dat je beter af zult zijn als niet-PMO’er (dat wist je allang); en ook niet dat hoewel er geen logische reden is waarom je PMO, je er toch enige plezier of steun uit haalt, want anders zou je het niet doen. Wat bedoeld wordt, is dat er geen echt plezier of steun is in PMO’en. Het is slechts een illusie, zoals je hoofd tegen de muur slaan om plezier te krijgen wanneer je stopt.
Er bestaat niet zoiets als een bevestigde PMO’er. Je bent gewoon een van de honderden miljoenen die voor de subtiele val zijn gevallen. Net als de miljoenen andere ex-PMO’ers die ooit dachten dat ze niet konden ontsnappen, ben jij ontsnapt.
Als je op enig moment in je leven de voor- en nadelen van PMO’en zou afwegen, zou de overweldigende conclusie altijd zijn: “Stop ermee. Je bent een dwaas!” Niets zal dat ooit veranderen. Het is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Nadat je de beslissing hebt genomen die je weet dat juist is, kwel jezelf dan nooit door te twijfelen. Pascal’s Weddenschap is perfect van toepassing op PMO, zonder kans op verlies, hoge kansen op winst en hoge kansen om verliezen te vermijden.
Probeer niet om niet aan porno te denken, of je constant zorgen te maken dat je eraan denkt. Wanneer je er toch aan denkt, of dat nu vandaag, morgen, of de rest van je leven is, denk dan “JIPPIE! IK BEN EEN NIET-PMO’er!”
Gebruik geen enkele vorm van vervanging. Daag jezelf niet uit door je laptop naast je te houden terwijl je slaapt. Vermijd geen toneelstukken, films of tijdschriften. Verander je levensstijl niet op enige wijze puur omdat je gestopt bent. Als je de bovenstaande instructies volgt, zul je binnenkort het ‘moment van openbaring’ ervaren, maar:
Wacht niet tot het ‘moment van onthulling’ komt. Ga gewoon door met je leven, geniet van de hoogtepunten en ga om met de dieptepunten. Je zult al snel merken dat het moment zal aanbreken.